Maserati Merak
1973
De Maserati Merak (Tipo AM122) is een mid-engine 2+2 sportwagen die tussen 1972 en 1983 werd geproduceerd. De Merak, die zijn naam ontleent aan de ster Merak in het sterrenbeeld Ursa Major, was nauw verwant aan de Maserati Bora en deelde een deel van de structuur en carrosserie, maar was uitgerust met een 3.0 L V6 in plaats van de 4.7 L V8 van de Bora.
De Merak werd geïntroduceerd op de Autosalon van Parijs in 1972 en bood extra ruimte voor twee kleine achterstoelen, wat het niet alleen een goedkopere optie maakte, maar ook een echte 2+2. Het ontwerp werd verzorgd door Giorgetto Giugiaro van Italdesign, die de Bora omtoverde tot de Merak. Dit resulteerde in een cabine met een verticale achterruit en een vlakke motorafdekking.
Tijdens het Citroën-tijdperk van Maserati werden hydropneumatische systemen gebruikt voor de remmen en koplampen, maar na 1976 werden deze geleidelijk vervangen door conventionele systemen. Onder leiding van Alejandro de Tomaso bleef de Merak nog zes jaar in productie na de stopzetting van de Bora, die minder dan 600 exemplaren kende.
Technisch gezien had de Merak een staalmonocoqueconstructie en een achterste subframe. De V6-motor, afgeleid van de 2.7 L Tipo C.114, was voorzien van een ketting aangedreven bovenliggende nokkenas en leverde zijn kracht via een 5-versnellingsbak. Dankzij zijn elegante ontwerp en praktische indeling werd de Merak een belangrijke speler in het segment van de sportwagens van de jaren ’70 en ’80.
🇬🇧🇺🇸
The Maserati Merak (Tipo AM122) is a mid-engine 2+2 sports car that was produced between 1972 and 1983. Named after the star Merak in the Ursa Major constellation, the Merak was closely related to the Maserati Bora, sharing some structural and body elements but equipped with a 3.0 L V6 engine instead of the Bora’s 4.7 L V8.
The Merak was introduced at the 1972 Paris Motor Show and offered additional space for two small rear seats, making it not only a more affordable option but also a true 2+2. The design was handled by Giorgetto Giugiaro of Italdesign, who transformed the Bora into the Merak, resulting in a cabin with a vertical rear window and a flat engine cover.
During Maserati’s Citroën era, hydropneumatic systems were used for the brakes and headlights, but these were gradually replaced by conventional systems after 1976. Under the leadership of Alejandro de Tomaso, the Merak remained in production for six more years after the Bora was discontinued, which saw fewer than 600 units produced.
Technically, the Merak featured a steel monocoque construction and a rear subframe. The V6 engine, derived from the 2.7 L Tipo C.114, was equipped with a chain-driven overhead camshaft and delivered power through a 5-speed transmission. With its elegant design and practical layout, the Merak became a significant player in the sports car segment of the 1970s and 1980s.
